W niedawno wydanym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny[1] podtrzymał wcześniejsze stanowisko, że podatnicy mogą obniżać stosowane stawki amortyzacji zarówno na bieżąco, czyli w odniesieniu do przyszłych okresów, jak i wstecz – za okresy wcześniejsze.

(Dalsza część artykułu pod materiałem wideo)

Zobacz film: Safe harbour CbC-R w globalnym podatku wyrównawczym

safe harbour

Zapraszamy na film tłumaczący mechanizm safe harbour w ramach Pillar 2.

W analizowanej sprawie spółka zamierzała obniżyć stawki amortyzacyjne dla niektórych środków trwałych na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o CIT. Obniżone miały zostać stawki dotyczące środków trwałych podlegających amortyzacji metodą liniową, za lata podatkowe w odniesieniu do których nie upłynął jeszcze okres przedawnienia.

Spółka miała wątpliwości czy będzie mogła obniżyć stawki amortyzacji i w odniesieniu do lat poprzednich i w roku podatkowym, w którym podejmie taką decyzję. W związku z tym wniosła o wydanie interpretacji indywidualnej przez Dyrektora KIS.

Organ przyznał rację spółce, że może ona obniżyć stosowane stawki amortyzacji. Zaznaczył jednak przy tym, że może mieć to miejsce jedynie w stosunku do amortyzacji w przyszłości. Zmiany stawek można bowiem dokonać tylko na początku każdego następnego roku. Przepisy nie zezwalają na modyfikowanie odpisów amortyzacyjnych za wcześniejsze okresy. Korekta taka jest dopuszczalna jedynie, jeśli istnieje ku temu wyraźna przyczyna, np. błąd rachunkowy, oczywista omyłka lub błędne stosowane stawki amortyzacyjnej.

Z takim stanowiskiem nie zgodził się wojewódzki sąd administracyjny, który rozpatrywał skargę spółki. Doszedł on do wniosku, że nie ma zakazu dokonywania zmian stawek amortyzacji za lata wcześniejsze, jest to więc indywidualna i swobodna decyzja podatnika. Wynika to z wykładni językowej przepisu, zgodnie z którym podatnicy mogą obniżać stawki amortyzacyjne począwszy od miesiąca, w którym środki zostały wprowadzone do ewidencji lub od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Drugi termin wyraźnie dotyczy przyszłości, ale pierwszy pozwala na obniżanie stawek wstecz.

Podobne zdanie wyraził NSA w uzasadnieniu ustnym wyroku wydanego 19 marca 2025 roku. Powołał się przy tym na jednolite orzecznictwo, z którego wynika, że „podatnicy mogą zmieniać (podwyższać i obniżać) stawki zaczynając od danego miesiąca (rozliczenia za ten miesiąc) – rozumianego jako punkt w czasie – w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ich ewidencji (czyli siłą rzeczy „na bieżąco”, a także wstecz) albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego”.

Organ nie miał również racji, że do wstecznego skorygowania stawek amortyzacyjnych wymagana jest ważna przyczyna. Co do zasady bowiem, dopóki nie upłynie termin przedawnienia zobowiązania podatkowego, można swobodnie dokonywać zmian stawek amortyzacyjnych. I to nie tylko w przypadku błędu, wystarczy, żeby podatnik uznał, że taka korekta jest dla niego korzystna.

Wydany wyrok NSA umacnia pogląd, że korekty stawek amortyzacyjnych można dokonywać zarówno na bieżąco, jak i wstecz. Jedynym ograniczeniem pozostaje tu termin przedawnienia zobowiązania podatkowego.

[1] Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 marca 2025 r. (sygn. II FSK 856/22).

Zapoznaj się z pełną ofertą: Doradztwo CIT