Artykuł jest kolejnym z serii dotyczącej krajowego podatku minimalnego. W pierwszej części przybliżyliśmy, jakie są przyczyny wprowadzenia tej regulacji oraz którzy podatnicy będą zobowiązani do wywiązania się z obowiązku wprowadzonego przez ustawodawcę (wpis: Krajowy podatek minimalny CIT – nowe obowiązki już za rok 2024 | cz.1 – zakres podmiotowy). W tej części przedstawiony zostanie sposób kalkulacji podatku.

(Dalsza część artykułu pod materiałem wideo)

Zobacz film: JPK_CIT od kiedy i jak się przygotować

W nagraniu eksperci CRIDO, Michał Szwed i Tomasz Groszyk, omawiają finalny kształt rozporządzenia o JPK CIT i związane z tym wyzwania. Dzielą się również doświadczeniami z prowadzonych przez siebie projektów. Warto posłuchać!

Podstawa opodatkowania

By ustalić wysokość podatku minimalnego, w pierwszej kolejności należy ustalić podstawę opodatkowania. Podatnik ma możliwość skorzystania z jednej z dwóch metod - klasycznej i uproszczonej.

Kalkulacja podstawy opodatkowania za pomocą metody klasycznej, bazuje na sumie:

  1. 1,5% przychodów ze źródła przychodów z tzw. działalności operacyjnej;
  2. nadwyżki kosztów finansowania dłużnego przekraczających wartość 30% tzw. EBITDA podatnika, poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych (jest to regulacja zbliżona – ale nie identyczna – z art. 15c ustawy o CIT);
  3. nadwyżki kosztów usług lub praw niematerialnych przekraczających wartość 3 mln PLN plus 5% tzw. EBITDA, poniesionych bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych (regulacja zbliżona do już nieobowiązującego art. 15e ustawy o CIT).

Alternatywnie, podatnik ma możliwość wyboru uproszczonej metody ustalania podstawy opodatkowania stanowiącej kwotę odpowiadającą 3% wartości osiągniętych przez podatnika w roku podatkowym przychodów ze źródła przychodów z tzw. działalności operacyjnej. Warto jednak pamiętać, że o wybraniu wersji alternatywnej należy poinformować w zeznaniu podatkowym składanym za dany rok podatkowy.

Odliczenia

Od podstawy opodatkowania ustalonej wg wybranej metody, podatnik może dokonać określonych odliczeń, np. darowizn, ulgi B+R (interpretacja Dyrektora KIS sygn. 0111-KDIB1-3.4010.123.2024.1.MBD), czy innych odliczeń od dochodów przewidzianych w ustawie o CIT (za wyjątkiem ulgi za złe długi).

Istnieje też możliwość odliczenia przychodów strefowych oraz przychodów nieuwzględnianych dla celów wyliczenia wskaźnika rentowności (straty), m.in. osiąganych z tytułu transakcji objętych cenami regulowanymi (szerzej o tych kategoriach przychodów pisaliśmy w naszym pierwszym artykule z serii). Z kolei przychody zwolnione wynikające np. z dotacji, w ogóle nie powinny być brane pod uwagę przy kalkulacji podstawy opodatkowania, co zostało potwierdzone w interpretacji Dyrektora KIS (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.381.2022.1.ES).

Stawka podatku i jego zapłata

Stawka podatku minimalnego wyniesie 10% od wyliczonej podstawy opodatkowania pomniejszonej o dozwolone odliczenia.

Termin wpłaty podatku minimalnego jest zbieżny z terminem wpłaty podatku dochodowego od osób prawnych, przy czym kwotę minimalnego podatku dochodowego podlegającą wpłacie pomniejsza się o należny ,,klasyczny” podatek CIT za ten sam rok podatkowy. W przypadku, gdy ,,klasyczny” podatek CIT za dany rok będzie wyższy niż podlegająca wpłacie kwota minimalnego podatku dochodowego to ostatecznie nie ma obowiązku zapłaty podatku minimalnego. Takie podejście zostało już potwierdzone w interpretacji DKIS ( sygnatura: 0111-KDIB2-1.4010.420.2023.1.AR).

Dodatkowo,   podatnik ma możliwość odliczyć kwotę zapłaconego za dany rok podatkowy minimalnego podatku dochodowego od podatku kwoty ,,klasycznego” podatku dochodowego w 3 kolejno następujących po sobie latach podatkowych następujących bezpośrednio po roku, za który podatnik wpłacił minimalny podatek dochodowy.

Zapoznaj się z pełną ofertą: Doradztwo CIT

Zobacz także:

Krajowy podatek minimalny CIT – nowe obowiązki już za rok 2024 | cz.1 – zakres podmiotowy

Krajowy podatek minimalny CIT – nowe obowiązki już za rok 2024 | cz. 3 – wyłączenia podmiotowe