Weszła w życie nowa ustawa o udzielaniu koncesji na roboty budowlane i usługi. Przepisy implementują do polskiego porządku prawnego regulacje unijnej dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE z 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania koncesji.

Jej celem jest ograniczenie niepewności prawnej przy udzielaniu koncesji oraz wspieranie publicznych i prywatnych inwestycji w infrastrukturę i usługi strategiczne, przy zapewnieniu najlepszego stosunku jakości do ceny, w tym ułatwieniu realizacji projektów w formule partnerstwa publiczno-prywatnego.

Ustawodawca w celu ujednolicenia systemu prawnego przełożył na grunt nowego aktu wiele rozwiązań spotykanych dotychczas w prawie zamówień publicznych, m. in. tryb zaskarżania umów koncesji, progi kwotowe stosowania ustawy czy katalog umów wyłączonych spod jej obowiązywania.

Nowa regulacja zastąpi dotychczas obowiązującą ustawę o koncesji na roboty budowlane lub usługi z 2009 roku. Obowiązek jej stosowania będzie dotyczył umów koncesji na roboty budowlane lub usługi o wartości przekraczającej 30.000 Euro. Rozszerzono także zakres podmiotowy obowiązywania ustawy – od teraz koncesje będą mogły zostać udzielane także przez zamawiających sektorowych.

Spod zakresu obowiązywania ustawy wyłączono szeroki katalog umów, w tym tych dotyczących nabycia własności lub innych praw do istniejących budynków lub nieruchomości gruntowych oraz udzielania koncesji przedsiębiorstwom powiązanym przez zamawiających wykonujących działalność sektorową.

Zdefiniowano i uszczegółowiono w niej również pojęcie ryzyka ekonomicznego związanego z eksploatacją obiektu budowlanego lub wykonywania usług. Oznacza ono sytuację, w której koncesjonariusz nie ma gwarancji odzyskania poniesionych nakładów inwestycyjnych lub kosztów związanych z eksploatacją obiektu budowlanego lub świadczeniem usług będących przedmiotem umowy koncesji oraz jest narażony na wahania rynku. Zmianie uległ także zakres ponoszenia ryzyka przez koncesjonariusza. W poprzedniej ustawie ponosił on „w zasadniczej części” ryzyko ekonomiczne w wykonywaniu koncesji. Na skutek usunięcia tego zwrotu, ryzyko przedsięwzięcia ponoszone jest obecnie przez niego w całości. Pozostałymi skutkami powyższych zmian ma być zwiększenie jednolitości i pewności sytuacji prawnej koncesjonariusza, co wpisuje się w ogólne założenia przyświecające ustawodawcy przy tworzeniu nowej ustawy.

Modyfikacji ulegnie także sposób  zaskarżania umów koncesji. Zamiast skargi do sądu administracyjnego, skarżący będzie uprawniony - na zasadach wynikających z ustawy prawo zamówień publicznych – do wniesienia odwołania do Krajowej Izby Odwoławczej, a następnie skargi do sądu powszechnego.

Nowe uregulowania zmieniają także dotychczas stosowaną terminologię dotyczącą podmiotów ubiegających się o zawarcie umowy koncesji oraz koncesjonodawcy. Dodatkowo temu ostatniemu przyznano znacznie szerszy katalog możliwości wyboru koncesjonariusza.

Większość przepisów nowej ustawy weszła w życie 14 grudnia 2016 r. Pozostała cześć zaczęła obowiązywać od 1 stycznia 2017 r. Wydane na podstawie poprzedniej ustawy przepisy wykonawcze, dotyczące wzoru ogłoszenia o koncesji na usługi zamieszczanego w Biuletynie Zamówień Publicznych, zachowają moc  do dnia wejście w życie nowych przepisów wykonawczych, jednak nie dłużej niż do 14 grudnia 2017 r.